ریز میبینمتون

یه زیرنکته ی حاشیه ای در انتهای سخنرانی براش کافی بود: ترقه بازی، کلک اینها کنده خواهد شد!

در کل صحبتهای آقا و حتی پیامی که دو روز بعد از حادثه صادر کردند، هیچ اسمی از داعش برده نشد.

یه ریز میبینمتون عمیقی تو صحبت هاشون هست.

 

"این ترقه بازی هایی که در ایران می‌شود، البته به ما یک صدماتی وارد می‌شود، اما این یک قدرتی نیست، این‌طور نیست که یک قدرتی باشد که قدرتی در دست آنها هست و دارند ترقه می‌اندازند، بمب را قایم کنند، این هر بچه‌ای می‌تواند این کار را بکند، هر دزدی می‌تواند برود یک جایی یک بمب بگذارد منفجر بکند. این یک مسئله و قدرتمندی نیست در کار، این عجز و بیچارگی و بدبختی و انحراف است."

صحیفه امام،جلد ۱۵،صفحه ۹۵  ۱۳۶۰/۵/۱۹

امام زمانی واژه ی ترقه بازی رو استفاده کردند که یک ماه قبلش حوادث 6 و 7 تیر اتفاق افتاده بود، 73 نفر از مسئولین نظام رو از دست داده بودیم، ترورهای سال 60 اتفاق افتاده بود.

این صلابت و شجاعت از کجاست؟

شجاعتی که به مردم هم تسری پیدا می کنه.

تو کشورهای اروپایی تا یک نفر بگه «بمب»، مردم از وحشت جوری فرار می کنند که خسارتش از خود بمب بیشتره!

ایران رو هم که دیدیم. مردم جوری ایستادن جلو مجلس تماشا می کنند، انگار پلاسکو هست!

این شجاعت رمز پیروزی ماست شجاعتی که امام و رهبر دارن، منشاش هم ایمان به خداست، ایمان به وعده ی الهیه.

این منش شجاعانه است که در این دنیای ناامن، ایران رو جزیره ای امن کرده.

چیزی که مذاکره کنندگان ما نداشتند و باعث شد "خسارت محض" رقم بخوره.

چرا مسئولین اینو متوجه نمی شن؟

 

 برای یک کشور بدترین موقعیّت این است که مسئولین کشور از اخم و تهدید و تشر دشمن بترسند؛ اگر ترسیدند، در واقع در را برای ورود او و دخول او و تجاوز و تعرّض او باز کرده‌اند. کار را با عقل و با منطق و با حکمت باید انجام داد، در این تردیدی نیست، امّا با شجاعت باید انجام داد؛ با ترسیدن، با دلهره، با تحت تأثیر تشر و بداخلاقی و اخم و گرهِ ابروان قدرتمندان صاحب قدرت در دنیا قرار گرفتن، تحت تأثیر اینها واقع شدن، اوّل بدبختی است. خب کسی میخواهد بترسد، بترسد امّا از طرف مردم نترسد؛ به حساب مردم نترسد. ملّت ایستاده‌اند. اگر ملّت ایستاده نبود، از سال ۱۳۵۷ تا امروز که حدود چهل سال دارد میگذرد و انواع و اقسام توطئه‌ها علیه ما به کار گرفته شده است و پول خرج شده و سلاح تولید شده و تهدید و سیاست و مانند اینها؛ اگر بنا بود که جمهوری اسلامی از اینها ملاحظه میکرد، میترسید، عقب‌نشینی میکرد، باید اثر و نشانی از ایران و ایرانی باقی نمیماند.

۱۳۹۶/۰۱/۳۰  بیانات در دیدار فرماندهان و کارکنان ارتش

 

اهمیت انتخابات، اهمیت اسلام است

همه‌مان مسئولیم. اگر فوج فوج از ما را بکشند، آن بعدیها باید بیایند جایش را بگیرند. اسلام است، اسلام را ما باید همه‌مان فدایش بشویم. پیغمبر هم فدای اسلام شد. سیدالشهدا هم فدای اسلام شد. اسلام بزرگترین چیزی است که ودیعۀ خداست در بشر. ما باید عزممان را مصمم کنیم که در این راه شهید بشویم.

چند روز دیگر مسئله انتخاب رئیس جمهور است. باید همۀ شما با تمام جدیت در این، همۀ اشخاصی که در هر جا هستند، اهل علمی که در هرجا هستند، با کمال جدیت، مردم را دعوت کنند به دخالت. دخالت کنند در مسئله، حاضر بشوند. اگر شماها حاضر نشوید و یک رئیس جمهوری مثل سابق برایتان بتراشند و بازی بدهند همه‌‌مان را، همه‌مان مسئول هستیم.

همه مسئولیم؛ علی‌السواء مسئولیم. همه باید مردم را دعوت کنیم به اینکه در انتخاب رئیس جمهور بی‌تفاوت نباشند؛

و ما اگر یک رئیس جمهور داشته باشیم که ناباب از کار در بیاید، همۀ چیزها از بین می‌رود. حالا هم ما مبتلا هستیم به تفاله‌‌هایش. 

برای هر فردی از افراد این ملت تکلیف است که حفظ کند اسلام را.

حفظ اسلام این است که ما یک رئیس جمهوری که  اعتقاد به اسلام داشته باشد، متعهد باشد برای اسلام، بشناسید که این آدم متعهدی است، که مبادا مبتلا بشویم به یک نفر نابابی که ما را بخواهد بکشد، ببرد طرف امریکا،

امروز تبلیغ اسلام برای حفظ خود اسلام. تبلیغ این است که رئیس جمهورتان را خودتان تعیین کنید. اهمیت این همان اهمیتی است که اسلام دارد.

قضیۀ سپردن یک مملکتی است به دست یک کسی که اگر ناباب از کار در آید، صدمه به اسلام می‌زند، جمهوری اسلامی را از بین می‌برد. این یک مسئلۀ حیاتی است برای شما، برای اسلام و مسلمین. این را آسان نگیرید.

در قضیۀ رئیس جمهور، تعیین رئیس جمهور یکی از چیزهایی است که بر همۀ مسلمانهای ایران، بر همۀ مکلّفهای ایران واجب است که در این امر دخالت داشته باشند. اگر دخالت نکنند و یک صدمه‌‌ای به اسلام برسد، هر یک یک ما در محکمۀ عدل الهی مسئول هستیم؛ یک یک ما. کسی بگوید: «به من چه ربطی دارد؟» این است که بگوید: اسلام به من چه ربطی دارد. مگر می‌توانی بگویی: اسلام به من چه ربطی دارد؟! تو مکلفی حفظ کنی. امانت خداست و حفظش امروز به این است که رئیس‌جمهورش یک رئیس‌جمهور صحیح باشد.

شما می‌توانید بگویید من کشاورزم و امام حسین را می‌خواهند بکشند، من چه‌کار دارم؟ شما این حرف را می‌توانید بزنید؟ شما می‌توانی بگویی که من کشاورزم، من کارمندم، من تو ادارات هستم یا جاهای دیگر، قرآن را می‌خواهند از بین ببرند به من چه؟ چطور می‌توانی بگویی؟ مقدمه است این از برای بردن این مسائل.

قدرت‌های بزرگ امروز لمس کرده‌اند که سیلی از اسلام خورده‌اند. آنها از ما بیشتر ملتفت هستند که چه کرده است اسلام با آنها. اینها می‌خواهند این اسلام را کنار بگذارند. چطور کنند؟ حیله‌های مختلف؛ یکی هم اینکه شما را وادار کنند که وارد نشوید. خودشان شیطنت کنند یک کسی را تعیین کنند. آن کس که تعیین شد، بکشد ما را به طرف امریکا، ولو ده سال دیگر.

همه باید توجه به این مسائل داشته باشید. مسائل سیاسی مالِ همه است؛کُلُّکُمْ راعٍ،همه باید مراعات بکنید، همه باید این ملت را توجه کنید که چه می‌کنند و باید راهنمایی کنید همه را و همه باید فعال با صفهای فشرده و فعال وارد باشید در صحنه و به خودتان هیچ یأسی راه ندهید.

• این متن گزیده ای است از سخنرانی طولانی حضرت امام در تاریخ ۱۳۶۰/۰۴/۱۰  با موضوع تجلیل از شهید بهشتی و شهدای ۷ تیر ـ تبیین وظایف روحانیون، مسئولان و ملت در مقطع کنونی
• من خیلی از تکرارها رو حذف کردم با این وجود عبارات تکراری زیاد است که نشان از تاکید حضرت امام بر اهمیت انتخابات دارد.
• در این سخنرانی 86 بار از کلمه ی اسلام، 21 بار تکلیف، 12 بار مسئول استفاده شده است.

اصل سخنرانی را ببینید:

  http://farsi.khamenei.ir/sahifeh-content?id=15380

مسئولان ما باید بدانند که ...

قسمتی از پیام حضرت امام به مناسبت سالروز میلاد حضرت حجت در نیمه شعبان سال 68:

 

مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطۀ شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت ـ ارواحنافداه ـ است که خداوند بر همۀ مسلمانان و جهانیان منت نهد و ظهور و فرجش را در عصر حاضرر قرار دهد. مسائل اقتصادی و مادی اگر لحظه‌ای مسئولین را از وظیفه‌ای که بر عهده دارند منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به دنبال دارد. باید دولت جمهوری اسلامی تمامی سعی و توان خود را در ادارۀ هر چه بهتر مردم بنماید، ولی این بدان معناا نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانی اسلام است منصرف کند.

مردم عزیز ایران که حقاً چهرۀ منوّر تاریخ بزرگ اسلام در زمان معاصرند، باید سعی کنند که سختی‌ها و فشارها را برای خدا پذیرا گردند تا مسئولان بالای کشور به وظیفۀ اساسی‌شان که نشر اسلام در جهان است برسند و از آنان بخواهند که تنها برادری و صمیمیت را در چهارچوب مصلحت اسلام و مسلمین در نظر بگیرند. چه کسی است که نداند مردم عزیز ما در سختی هستند و گرانی و کمبود بر طبقۀ مستضعف فشار می‌آورد، ولی هیچ‌کس هم نیست که نداند پشت کردن به فرهنگ دوَل دنیای امروز و پایه‌ریزی فرهنگی جدید بر مبنای اسلام در جهان و برخورد قاطع اسلامی با امریکا و شوروی، فشار و سختی و شهادت و گرسنگی را به دنبال دارد و مردم ما این راه را خود انتخاب کرده‌اند و بهای آن را هم خواهند پرداخت و بر این امر هم افتخار می‌کنند. این روشن است که شکستن فرهنگ شرق و غرب، بی‌شهادت میسر نیست.

من بار دیگر از مسئولین بالای نظام جمهوری اسلامی می‌‌خواهم که از هیچ‌کس و از هیچ‌چیز جز خدای بزرگ نترسند و کمرها را ببندند و دست از مبارزه و جهاد علیه فساد و فحشای سرمایه‌داری غرب و پوچی و تجاوز کمونیزم نکشند که ما هنوز در قدم‌های اول مبارزۀ جهانی خود علیه غرب و شرقیم.

مگر بیش از این است که ما ظاهراً از جهانخواران شکست می‌خوریم و نابود می‌شویم؟ مگر بیش از این است که ما را در دنیا به خشونت و تحجر معرفی می‌کنند؟ مگر بیش از این است که با نفوذ ایادی قاتل و منحرف خود در محافل و منازل، عزت اسلام و مسلمین را پایکوب می‌کنند؟ مگر بیش از این است که فرزندان عزیز اسلام ناب محمدی در سراسر جهان بر چوبه‌های دار می‌روند؟ مگر بیش از این است که زنان و فرزندان خردسال حزب‌اللّه‌ در جهان به اسارت گرفته می‌شوند؟ بگذار دنیای پست مادیت با ما چنین کند ولی ما به وظیفۀ اسلامی خود عمل کنیم.

پی نوشت: صراحت کلام امام من رو از خود بی خود می کنه.

 

انتظار...

هزار و دویست سال از نعمت امام معصوم محرومیم. 1200 سال!
1200 سال به ندیدن حجت خدا به روی زمین عادت کردیم.
1200 سال یکه تازی شیاطین، حکومت طاغوت بر زمین، زمینی که از نکبت پر شده ، زمینی که در هر گوشه اش انسانیت و شرف رو به مسلخ می برند...
1200 ساله که در روزمرگی خودمون غرقیم...
1200 سال مثلآ داریم برای اومدنش دعا می کنیم. کو؟ پس چرا نمیاد؟ دعا می کنیم؟؟!؟
معنی دعا چیه؟ انتظار یعنی چی؟

انتظار یعنی سوختن، پرپر زدن، انتظار یعنی بال بال زدن مادری برای شفای فرزند سرطانی اش.
انتظار یعنی ندیدن هیچ چیز جز معشوق، نخواستن هیچ خواسته ای جز طلب رضای معشوق.
رضای معشوق....
خواستیم، شد، امام خمینی آمد، آفتاب برزمین یخ زده تابید، امید جوانه زد، گل های انتظار روییدند. انقلاب، تشکیل حکومت اسلامی، آرزوی همه ی انبیا و اولیای الهی از آغاز خلقت بود.
گفتند این انقلاب به انقلاب حضرت مهدی (عج) متصل می شه، ما هم خیالمون راحت شد، دست ها رو روی هم گذاشتیم و منتظر شدیم که متصل بشه! دوباره برگشتیم به روزمرگی.
امام رحلت کرد، گفتند نایب برحقش امام خامنه ای این پرچم را به صاحبش خواهد رساند!
ما هم ادامه دادیم به روزمرگی...
می گن خدا زمانی از بنی اسرائیل دست شست که به موسی گفتند «ما همین جا می شینیم، تو و خدات برید بجنگید». خدا نکنه روزی در تاریخ بنویسند: خدا زمانی از مردم ایران دست شست که گفتند «آقا خودش هست، نمی ذاره هیچ اتفاقی بیفته».
پیچ تاریخی گذشت و ما بیدار نشدیم. گذشت، می گذرد، دوباره روزمرگی....
همه ی پیامبران جز حضرت محمد (ص) قوم خودشون رو نفرین کردند. امیرالمومنین (ع) گفت: خدایا من رو از این مردم بگیر.
دارم فکر می کنم ما الان در چه مرحله ای هستیم؟