حسین زمان

خدای متعال وعده داده است که اگر کسی او را نصرت کند، او هم نصرتش خواهد کرد. برو برگرد ندارد! اگر کسی برای خدا تلاش و حرکت کند، پیروزی نصیبش خواهد شد. نه این‌که به هر یک نفر پیروزی میدهند! وقتی مجموعه‌ای حرکت میکند، البته، شهادتها هست، سختیها هست، رنجها هست؛ اما پیروزی هم هست: «ولینصرنّ الله من ینصره» نمیفرماید که نصرت میدهیم؛ خون هم از دماغ کسی نمی‌آید. نه! «فیقتلون و یقتلون»؛ میکشند و کشته میشوند؛ اما پیروزی به دست می‌آورند. این، سنّت الهی است. وقتی که از ریخته شدن خونمان ترسیدیم؛ از هدر شدن پول و آبرو ترسیدیم؛ به خاطر خانواده ترسیدیم؛ به خاطر دوستان ترسیدیم؛ به خاطر منغّص شدن راحتی و عیش خودمان ترسیدیم؛ به خاطر حفظ کسب و کار و موقعیت حرکت نکردیم؛ به خاطر گسترش ضیاع و عقار حرکت نکردیم؛ معلوم است دیگر! ده تن امام حسین هم سرِ راه قرار بگیرند، همه شهید خواهند شد و از بین خواهند رفت! کمااین‌که امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاة والسّلام شهید شد؛ کمااین‌که امام حسین علیه‌السّلام شهید شد.

بیانات رهبر انقلاب در دیدار فرماندهان لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) 20/3/1375

 

شب اول محرم پارسال، بعد از قضایای مذاکرات و برجام بود. بعد از ننگ پذیرش شروط استکباری شیطان بزرگ که مردم انقلابی را سرخورده کرده بود. سرخوردگی به علاوه ی یک احساس گناه عمیق و یک بغض فرو خورده.

اون شب تو مراسم یک هیآت انقلابی بودم. همین که مداح بسم الله رو گفت ، بغض مردم ترکید، های های گریه می کردند.

و بعد شروع کرد:

الهی العفو...

اینجا مردم خودشون رو می زدند. یک زمانی شد، مردم جوری بی تابی می کردند که حس کردم الانه که تلفات بدیم!

و اون وقتی بود که می گفت:

کوفه نیا حسین ...