اهمیت انتخابات، اهمیت اسلام است

همه‌مان مسئولیم. اگر فوج فوج از ما را بکشند، آن بعدیها باید بیایند جایش را بگیرند. اسلام است، اسلام را ما باید همه‌مان فدایش بشویم. پیغمبر هم فدای اسلام شد. سیدالشهدا هم فدای اسلام شد. اسلام بزرگترین چیزی است که ودیعۀ خداست در بشر. ما باید عزممان را مصمم کنیم که در این راه شهید بشویم.

چند روز دیگر مسئله انتخاب رئیس جمهور است. باید همۀ شما با تمام جدیت در این، همۀ اشخاصی که در هر جا هستند، اهل علمی که در هرجا هستند، با کمال جدیت، مردم را دعوت کنند به دخالت. دخالت کنند در مسئله، حاضر بشوند. اگر شماها حاضر نشوید و یک رئیس جمهوری مثل سابق برایتان بتراشند و بازی بدهند همه‌‌مان را، همه‌مان مسئول هستیم.

همه مسئولیم؛ علی‌السواء مسئولیم. همه باید مردم را دعوت کنیم به اینکه در انتخاب رئیس جمهور بی‌تفاوت نباشند؛

و ما اگر یک رئیس جمهور داشته باشیم که ناباب از کار در بیاید، همۀ چیزها از بین می‌رود. حالا هم ما مبتلا هستیم به تفاله‌‌هایش. 

برای هر فردی از افراد این ملت تکلیف است که حفظ کند اسلام را.

حفظ اسلام این است که ما یک رئیس جمهوری که  اعتقاد به اسلام داشته باشد، متعهد باشد برای اسلام، بشناسید که این آدم متعهدی است، که مبادا مبتلا بشویم به یک نفر نابابی که ما را بخواهد بکشد، ببرد طرف امریکا،

امروز تبلیغ اسلام برای حفظ خود اسلام. تبلیغ این است که رئیس جمهورتان را خودتان تعیین کنید. اهمیت این همان اهمیتی است که اسلام دارد.

قضیۀ سپردن یک مملکتی است به دست یک کسی که اگر ناباب از کار در آید، صدمه به اسلام می‌زند، جمهوری اسلامی را از بین می‌برد. این یک مسئلۀ حیاتی است برای شما، برای اسلام و مسلمین. این را آسان نگیرید.

در قضیۀ رئیس جمهور، تعیین رئیس جمهور یکی از چیزهایی است که بر همۀ مسلمانهای ایران، بر همۀ مکلّفهای ایران واجب است که در این امر دخالت داشته باشند. اگر دخالت نکنند و یک صدمه‌‌ای به اسلام برسد، هر یک یک ما در محکمۀ عدل الهی مسئول هستیم؛ یک یک ما. کسی بگوید: «به من چه ربطی دارد؟» این است که بگوید: اسلام به من چه ربطی دارد. مگر می‌توانی بگویی: اسلام به من چه ربطی دارد؟! تو مکلفی حفظ کنی. امانت خداست و حفظش امروز به این است که رئیس‌جمهورش یک رئیس‌جمهور صحیح باشد.

شما می‌توانید بگویید من کشاورزم و امام حسین را می‌خواهند بکشند، من چه‌کار دارم؟ شما این حرف را می‌توانید بزنید؟ شما می‌توانی بگویی که من کشاورزم، من کارمندم، من تو ادارات هستم یا جاهای دیگر، قرآن را می‌خواهند از بین ببرند به من چه؟ چطور می‌توانی بگویی؟ مقدمه است این از برای بردن این مسائل.

قدرت‌های بزرگ امروز لمس کرده‌اند که سیلی از اسلام خورده‌اند. آنها از ما بیشتر ملتفت هستند که چه کرده است اسلام با آنها. اینها می‌خواهند این اسلام را کنار بگذارند. چطور کنند؟ حیله‌های مختلف؛ یکی هم اینکه شما را وادار کنند که وارد نشوید. خودشان شیطنت کنند یک کسی را تعیین کنند. آن کس که تعیین شد، بکشد ما را به طرف امریکا، ولو ده سال دیگر.

همه باید توجه به این مسائل داشته باشید. مسائل سیاسی مالِ همه است؛کُلُّکُمْ راعٍ،همه باید مراعات بکنید، همه باید این ملت را توجه کنید که چه می‌کنند و باید راهنمایی کنید همه را و همه باید فعال با صفهای فشرده و فعال وارد باشید در صحنه و به خودتان هیچ یأسی راه ندهید.

• این متن گزیده ای است از سخنرانی طولانی حضرت امام در تاریخ ۱۳۶۰/۰۴/۱۰  با موضوع تجلیل از شهید بهشتی و شهدای ۷ تیر ـ تبیین وظایف روحانیون، مسئولان و ملت در مقطع کنونی
• من خیلی از تکرارها رو حذف کردم با این وجود عبارات تکراری زیاد است که نشان از تاکید حضرت امام بر اهمیت انتخابات دارد.
• در این سخنرانی 86 بار از کلمه ی اسلام، 21 بار تکلیف، 12 بار مسئول استفاده شده است.

اصل سخنرانی را ببینید:

  http://farsi.khamenei.ir/sahifeh-content?id=15380

زن در اسلام، حق حضور در اجتماع را ندارد

 17 دی ماه سالروز کشف حجاب به بهانه ورود زنان به عرصه ی اجتماع  

زن در اسلام حق حضور اجتماعی ندارد. حضور در اجتماع حق زن نیست که بتواند از آن صرف نظر کند، تکلیف است!

 

همان طوری که مردها باید در امور سیاسی دخالت کنند و جامعۀ خودشان را حفظ کنند، زن ها هم باید دخالت کنند و جامعه را حفظ کنند.  زن‌ها هم باید در فعالیتهای اجتماعی و سیاسی همدوش مردها باشند⁽¹⁾. این‌که می‌فرماید: «من اصبح لا یهتم بامور المسلمین فلیس بمسلم»، مخصوص مردان نیست؛ زنان هم باید به امور مسلمانان و جامعه‌ی اسلامی و امور جهان اسلام و همه‌ی مسائلی که در دنیا می‌گذرد، احساس مسؤولیت کنند و اهتمام نمایند؛ چون وظیفه‌ی اسلامی است⁽²⁾. اگر کشور بتواند جامعه زنان را با تکیه بر تعلیمات اسلامی، با همان معارفی که اسلام خواسته است، آشنا کند، من تردیدی ندارم که پیشرفت و ترقّی و تعالی کشور مضاعف و چند برابر خواهد شد. در هر میدانی که بانوان مسؤولانه وارد شوند، پیشرفت در آن میدان چند برابر خواهد شد. خصوصیت حضور خانمها در میدانهای مختلف این است که وقتی زن خانواده وارد میدان میشود، یعنی همسر و فرزندان او هم واردند. حضور مرد به این معنا نیست، اما حضور زن به این معناست. در هر میدانی که زن وارد شود - زنی که خانم و کدبانوی یک خانه است - درحقیقت همه آن خانه را در آن میدان وارد میکند⁽³⁾. زن با نقاط قوّت زنانه ‏ی خود- که خدای متعال در وجود او به ودیعه گذاشته و مخصوص زن است- همراه با ایمان عمیق، همراه با استقرار ناشی از اتکاء به خداوند، و همراه با عفت و پاک‏دامنی- که فضای پیرامون او را نورانیت می‏ بخشد- می‏تواند در جامعه یک نقش استثنائیِ این‏گونه ایفا کند؛ هیچ مردی قادر به ایفای چنین نقشی نیست. مثل کوه استواری از ایمان، درعین‏ حال مثل چشمه‏ ی جوشانی از عاطفه و محبت و احساسات زنانه، تشنگان و محتاجان نوازش را از چشمه‏ ی صبر و حوصله و عاطفه‏ ی خود سیراب می‏کند. انسانها در چنین آغوش پُربرکتی می‏توانند تربیت شوند. اگر زن با این خصوصیات در عالمِ وجود نبود، انسانیت معنا پیدا نمی‏کرد. این، معنای ارزش زن و تشخص زن است؛ چیزی که مغز متحجرِ مادی غربی‏ها نمی‏تواند آن را بفهمد. کسانی که از دین و معنویت بهره‏ یی نبرده ‏اند، نمی‏توانند چنین عظمتی را درک کنند. آن‏هایی که شاخصه‏ ی زن را در زیور و آرایش و سبک‏سری و بازیچه قرار گرفتن در دست مردان می‏دانند، نمی‏توانند اساس هویت زنانه را در منطق اسلام و در نظر اسلام درک کنند.

زن به یک جایگاه مصنوعی و تصنعی و تشریفاتی احتیاج ندارد؛ جایگاهی که دون شأن متانت و سکینه و آرامش روحی اوست. در طبیعت الهی زن، آن‏چنان لطافت و زیبایی و گرمای محبتی وجود دارد که می‏تواند هم خود را و هم محیط پیرامون خود را- چه در داخل خانه، چه در هر محیطی که باشد- به طرف معنویت، پیشرفت و علوّ مقامات علمی و عملی سوق دهد و پیش ببرد⁽⁴⁾.

 

1.         امام خمینی در جمع بانوان اعضای مکتبهای اسلامی‌قم و مسجد جامع نارمک ۱۳۶۳/۰۱/۱۹

2.         امام خامنه ای در دیدار جمعی از خانواده‌های شهدا 1376/02/17

3.        بیانات امام خامنه ای ۱۳۷۶/۰۷/۳۰

4.        بیانات‌ در دیدار اقشار مختلف مردم ‌1384/03/25

من و توافق وین

سکانس اول : روز توافق

الان دچار بهت، حیرت، ناباوری و ترس مبهمی هستم. مثل کسی که با کابوس وحشتناکی از خواب می پره و ترس، قدرت تکلم و حتی فکر کردن رو ازش می گیره. مضطرب و گیجم، انگار شوک بهم وارد شده.

این توافق مثل خودکشی می مونه، انگار پای برگه اعدام خودمون رو امضاکردیم!

خدایا، چه بلایی داره سرمون میاد؟

 

سکانس دوم: یادداشت غیر منتشره

امام خامنه ای ، رمضان امسال در جمع دانشجویان فرمودند: « اتّفاقی که امروز در دنیا افتاده [این است]؛ یک عدّه‌ای سلطه‌گرند، یک عدّه سلطه‌پذیرند. دعوای با ایران هم سر همین است؛ این را بدانید. دعوای با جمهوری اسلامی این است که این، نظام سلطه‌گر و سلطه‌پذیر را نپذیرفته؛ سلطه‌گر که نیست، خودش را از سلطه‌پذیری هم بیرون آورده و پای این حرف ایستاده. اگر ایران موفّق شد و پیشرفت پیدا کرد -پیشرفت علمی، پیشرفت صنعتی،پیشرفت اقتصادی، پیشرفت اجتماعی، گسترش نفوذ منطقه‌ای و جهانی- نشان داده میشود به ملّتها که میتوان سلطه‌پذیر نبود و روی پای خود ایستاد و پیشرفت کرد. نمیخواهند این اتّفاق بیفتد؛ همه‌ی دعواها سر این است، بقیّه‌ی حرفها بهانه است.»

از دید کشور های سلطه گر، ایران اسلامی یا باید نظام سلطه را بپذیرد و یا اینکه نباید پیشرفت کند. هدفی که از ابتدای انقلاب تاکنون از جانب کشورهای سلطه گر به هر نحو ممکن دنبال می شود، وا داشتن ایران به پذیرفتن نظام سلطه است. تحریم ها، هجمه های فرهنگی و اقتصادی همه در این راستا است که مانع از پیشرفت ایران اسلامی شوند.

پیشرفت ایران اسلامی مساوی است با بر هم خوردن معادله ی خود ساخته ی غرب. مقاومت ایران اسلامی در 35 سال اخیر ، به عنوان یک الگو برای کشور های تحت سلطه بوده است، به طوری که با نگاه به تحولات بین المللی، خواهیم دید که اکثر دولت هایی که با شعار استقلال و مخالفت با نفوذ غرب بر سر کار آمده اند، متاسی از انقلاب اسلامی بوده اند.  اگر این روند ادامه پیدا کند، طولی نخواهد کشید که همه ی ملت های تحت سلطه بیدار خواهند شد و بر ظلمی که بر آن ها می رود لب به اعتراض خواهند گشود. در آن زمان است که فریاد عدالت خواهی همه ی جهان را فرا خواهد گرفت و ظهور امام عصر ارواحنا فداه اتفاق خواهد افتاد. ان شاالله.

این است رمز دشمنی دیرینه ی کشور های سلطه گر و در راس آن ها آمریکای جنایتکار که در طول تاریخ 240 ساله ی نکبت بار خود از  هیچ جنایتی در حق بشریت فروگذار نکرده و با کشتار و غارت ملت های مستضعف جهان ، هیمنه ی پوشالی خود را ساخته است.

وجود ایران اسلامی مانند خاری است در چشم کشور های سلطه گر، از این رو تمام تلاش خود را برای به زانو در آوردن ایران به کار می برند. بدیهی است در چنین شرایطی مقاومت تنها راه پیروزی است و ظهور نزدیک است اگر ما به مقاومت خود، شجاعانه ادامه دهیم. ما باید در عین مقاومت، پیشرفت کنیم. و این شدنی است. ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم.

نباید تصور کرد پذیرش کدخدامنشی چند کشور سلطه گر، و اطاعت از خواسته های خصمانه و دخالت جویانه ی آن ها، پیشرفت را به دنبال خواهد داشت، چرا که پیشرفتی که در زیر سایه ی سلطه به دست آید ( که نمی آید! ) ، لگدمال کردن خون شهدا و دهها سال تلاش و مجاهدت مردمان این سرزمین برای استقلال کشورشان است.